معنی سده رشت - جستجوی لغت در جدول جو

سده رشت

لغت نامه دهخدا

(دَ / دِ دَ)

کنایه از عالم ملکوت و جبروت است و آن مجرد بود از اجسام. (برهان) (انجمن آرا) ، کنایه از فلک اطلس است که آن را فلک اعلی و (آنندراج). فلک الافلاک خوانند. (برهان) (انجمن آرا). کنایه از فلک اطلس که از نقش و کواکب ساده است. (آنندراج) ، کنایه از عالم ناسوت است که محض خیال و نمایش باشد. (برهان) ، افلاک سبعه، کنایه از زمین. (آنندراج) :
بپرسیدشان کاندرین ساده دشت
چه دارید از افسانه ها سرگذشت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

دست رشت

(دَ رِ)

دست رشته. رشته بوسیلۀدست. آنچه بدست ریشته باشند نه با چرخ و دستگاه. (یادداشت مرحوم دهخدا) : مانک آچارهای بسیار و کرباسها از دست رشت زنان پارسا پیش آورد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 123) ، حاصل دست رشت. وجه دست رشت. (از یادداشت مرحوم دهخدا) : یا تاوان آرد من از باد بستان یا باد را ادب کن تا بار دیگرگرد دست رشت بیوه زنان نگردد. (مجالس سبعۀ مولوی)

لغت نامه دهخدا

ده رش

(دِهْ رَ)

دهی است از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاهان. واقع در 15هزارگزی شمال کوزران. سکنۀ آن 160 تن. آب آن از چاه تأمین می شود. راه آن در تابستان می توان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

سر هرشت

به جا گذاشته شده، از قلم افتاده

فرهنگ گویش مازندرانی

بده رت

ناسزار، توهین، سخن بیهوده

فرهنگ گویش مازندرانی

ده دشت

از مراتع نشتای عباس آباد

فرهنگ گویش مازندرانی

سر رشت

تله ی از کار افتاده

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی سده رشت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما